آشنایی با اصطلاحات انواع دام و طیور
دام های شیری : دام های شیری یا شیرده آن دسته از دام هایی هستند که برای استفاده از شیر آن ها
پرورش می یابند. این دام ها به چهار نوع سوپرشیر، پر شیر، متوسط شیر و کم شیر تقسیم می شوند.
گاو شیری، بز شیری، شتر شیری و گوسفند شیری از جمله انواع دام های سبک و سنگین شیری هستند.
دام های پرواری : دام های سبک و سنگین پرواری یا گوشتی آن دسته از دام هایی هستند که از آن ها
برای تامین گوشت استفاده می شود. گاو پرواری، بره پرواری، گوسفند پرواری، بز پرواری و شتر برواری از
جمله دام های پرواری هستند. تغذیه این دام ها برای بهبود کیفیت گوشت آن ها صورت می گیرد.
طیور گوشتی : آن دسته از مرغ هایی هستند که برای تامین گوشت پرورش داده می شوند. مرغ گوشتی،
شترمرغ گوشتی و بلدرچین گوشتی از انواع طیور گوشتی محسوب می شوند. از مهم ترین نژادهای گوشتی
می تان به راس، کاب، پلیموث راک، کورنیش و کوشین اشاره کرد.
طیور تخم گذار : این مرغ ها برای تامین تخم مرغ مورد نیاز انسان پرورش داده می شوند.
مرغ تخمگذار، شترمرغ تخمگذار و بلدرچین تخمگذار از انواع طیور تخمگذار هستند.
لگهورن، استرالورپ، لوهمن، رد آیلند و پلیموت راک از مهم ترین نژادهای مرغ تخمگذار هستند.
نگاهی اجمالی به خوراک حیوانات
از آن جایی که این روزها دامپروری و کشاورزی صنعتی شده است، چرخه وابستگی مستقیم حیوانات
و گیاهان به یکدیگر قطع شده است. این کارخانه های تولید کننده خوراک دام و طیور هستند که به صورت
واسطه ای میان حیوانات و گیاهان عمل می کنند. دام و طیور برای گوشت و دیگر محصولاتشان پرورش داده
می شوند و به همین دلیل غذایی که برای آن ها فرموله می شود، باید به گونه ای باشد که در کوتاه ترین
زمان وزن آن ها را به وزن استاندارد بازار برساند. غذاهای صنعتی فرموله شده بیش از علوفه، حشرات و
دیگر غذاهای طبیعی برای آن ها اهمیت دارد.
متخصصان تغذیه دام و طیور امروزه بر این باورند که غذاها باید به گونه ای فرموله شوند که تمامی نیازهای
حیوانات به مواد مغذی را تامین کنند. اما بسنده کردن به غذاهای صنعتی نیز می تواند مشکلات هاضمه ای
بسیار خطرناکی برای حیوانات به خصوص نشخوارکنندگان (از جمله گاو، بز و گوسفند) به وجود آورد زیرا طبیعت
آن ها به گونه ای است که به علوفه عادت دارند نه دان ها. در مورد طیور نیز این موضوع وجود دارد و نمی توان
تنها به خوراک دهی با پلت و دانه ها اکتفا کرد. تنوع خوراک و گنجاندن تمامی مواد مغذی لازم یکی از
مهم ترین ویژگی های بهترین رژیم غذایی دام و طیور است.
سلامت غذایی و اهمیت آن برای انسان و دام و طیور
خوراک دهی به حیوانات با مواد غذایی که نمی توانند به صورت طبیعی آن ها را هضم کنند هم برای حیوانات و
هم برای انسان ها که گوشت و سایر محصولات آن ها را مصرف می کنند مضر است.
گاوها حیوانات نشخوارکننده هستند؛ یعنی می توانند سلولز موجود در علف را در دستگاه گوارش چندقسمتی
خود هضم کنند. گاوهای گوشتی در چند هفته اول زندگی خود با علوفه تغذیه می شوند و سپس به آخور انتقال داده
می شود و پلت، کنسانتره و کنجاله نیز در جیره غذایی غذایی آن ها قرار می گیرد. تحقیقات نشان می دهد اگر میزان
غذاهای صنعتی در خوراک دام بیش از اندازه باشد، مشکلات سلامتی برای آن ها پیش خواهد آمد، از جمله آبسه
کبدی گاو، ورم و علائم مرگ ناگهانی. تغذیه سالم دام و طیور به افزایش سلامت آن ها و کاهش احتمال بیماری ها
کمک می کند. هر چه میزان سلامت آن ها بیشتر باشد، سلامت غذایی انسان نیز بهبود خواهد یافت.
از طرفی، در زمینه دامپروری، پرورش حیوانات از حالت مزرعه کم تراکمی که در گذشته رواج داشته، امروزه به
دامداری های متراکم و صنعتی تبدیل شده است. علاوه بر این، اصلاح نژاد دام و طیور در جهت رفاه بیشتر انسان
سرعت رشد و تولید این حیوانات را نیز افزایش داده است و خوراک های با حجم زیاد و تراکم کم مواد مغذی، مانند
علوفه، جوابگوی نیاز آنها نیست. به همین دلیل حتماً برای تغذیه این حیوانات نیاز به بهترین برنامه جیره نویسی و
بهترین مکمل ها افزودنی های دام و طیور است تا بتوان نیازهای حیوانات را در عین سلامت نگه داشتن آن ها برطرف کرد.
